"Tot ik het rode potlood op het hokje zette was ik een zwevende kiezer. Niet welke partij was het probleem, ik had er twee, maar of ik strategisch of met het hart zou stemmen? Zonder op de verkiezingsavond gedronken te hebben, werd ik de volgende morgen toch met een kater wakker."
De KRO heeft Zeist gekozen als decor voor het verhaal van het lijden en sterven van Jezus: The Passion. Ik zie het kringgesprek na dat paasweekend al voor me. Mijn zoontje die zijn klasgenoten aankijkt en zegt: “Zagen jullie die man met dat lichtgevende kruis op zijn rug, in de Slotlaan?”
"Al weer bijna een jaar werkt hij op een opvanglocatie voor Oekraïners op de Dreef. Alles gaat op die noodlocatie tot nog toe zijn vredige gangetje, wat in feite ook de bedoeling is, op veilige afstand van het oorlogsfront. Tot er gisteren pal voor de deur een taxibusje stopte."
"Het zijn vaak eerder de kinderen die om extra zorg vragen dan de betrokkene zelf. Tijdens een intakegesprek bij een 78-jarige dame in het Patijnpark Zeist werd dit wel heel duidelijk. Toen ik mijn auto parkeerde vermoedde ik al dat dit wel eens een moeizaam gesprek kon worden."
Ruim één vijfde van de CO2-uitstoot komt voor rekening van ons voedsel: productie, verpakkingsmateriaal, transport en de koeling van de supermarkt. En vergeet de verspilling niet: jaarlijks gooien we per persoon gemiddeld 33 kilo voedsel weg. Hoe kun je duurzamer eten?
Vorige week was de sleuteloverdracht van Akkerflora aan de nieuwe gebruikers. Stadslab Zeist maakt van dit leegstaande tuincentrum een culturele broedplaats: Lab Lou. "Vanaf de winter gaat het eindelijk grootsteeds bruisen in het brave Brugakker!", hoop René Scheffer.
The Passion komt naar Zeist. Vorige week werd op de troosteloze, mistige donderdagochtend het grote nieuws wereldkundig gemaakt door de wethouders van respectievelijk cultuur en economie. Geloof, hoop en liefde zijn een cultureel-economisch spektakel geworden.
"Bij de Slotlaan steek ik over naar de Weeshuislaan, waar bedrijven als een fotostudio zitten. Op de fiets rijd je er zo voorbij, maar wandelend zie je meer. Zodoende valt mijn oog op AMMA, een onopvallend afhaalgebeuren met een Sri Lankaanse keuken. ‘Hoe heter hoe beter’?"
"Wat nooit is veranderd is het gekke karakter van de Steynlaan. Een allegaartje van winkelaanbod, het wormvormig aanhangsel van het centrum. Een onduidelijk straat waarvan je niet precies weet waarom je er zou moeten vertoeven. Als ik door mijn oogharen kijk zie ik potentie."