Marieke Markensteijn is klimaatburgemeester van Zeist en heeft een moestuin bij Dorpsboerderij De Brink. "Ik vind het heerlijk bevrijdend om dingen gewoon zélf te doen. Met mijn handen. Een klein tuintje, een zaadje, een schepje. Meer heb ik niet nodig om helemaal tot rust te komen".

Aan een wand van instal­lateur Kersbergen zijn twee beelden aan het werk: de één staand op de grond, de ander zittend bovenop de muur. De figuren in de sculptuur lijken een beetje op Buurman&Buurman. Opval­lend is wel dat het elektriciens zijn bij een loodgietersbedrijf.

Frank Ham­men werkte jaren bij de Biga Groep en was van daaruit onder andere conciërge op de Comenius­school. Nu hij met pensioen is doet hij twee dagen per week vrijwil­ligerswerk op de Boswerf. Maarten sprak met hem. “Ik heb hier mijn weg gevonden. Ik verveel me geen moment”.

Het Oude Gemeentehuis staat aan de Eerste Dorps­straat 15 en werd opgeleverd in 1878. De horizontale afwis­seling van lichte natuursteen en donkere baksteen is één van de kenmerken van de architectuurstijl uit die tijd. Maar waar zijn de hel­lebaarden gebleven?

Niels van ’t Hof­f kwam als 15-jarige jongen in Zeist terecht bij Bartiméus. “Daar kwam ik in een woongroep te wonen, en werd ik op de slechtziendenschool geplaatst, waar ik leerde omgaan met mijn visuele beperkingen.”Lees meer... 

Via een col­lega-hondenbezitter komt Arnie in contact met een bewoner van Nieuw Beerschoten. Hij gaat op bezoek, beschrijft de geschiedenis van het oude Beerschoten, laat zich niet uit het park zetten en verbaast zich over de tegelvloer.Lees meer... 

Ariadna Chabanyuk komt uit Kiev. Na de inval van Rusland in Oekraïne vlucht ze met haar pasgeboren zoontje naar Nederland. Haar man vecht in de oorlog. Dat Ariadna in Zeist belandt is vooral toeval. Niels Roelen sprak met haar over vrijheid en veiligheid.

Jos Frankfoorder werd als tweejarige Joodse peuter op 13 september 1944 met "De laatste trein uit Westerbork" afgevoerd naar Auschwitz, maar keerde tachtig jaar geleden op wonderlijke wijze naar huis terug. In Zeist kende men hem ook als Jos Jacobi, handelaar in Perzische tapijten.

Wij zijn op Bevrijdingsdag. Dat is zo’n ­dag waarop je niet om de werkelijkheid heen kan, de werkelijkheid van tachtig jaar geleden, maar nog meer die van vandaag. Vanaf de Driebergseweg glijdt een kolon­ne oude legervoertuigen door de 2e Dorps­straat naar het gemeentehuis.