Blind en lid van de gemeenteraad. Voor Tjarda Struik (36) uit Den Dolder en Bas van der Schild (53) uit Zeist is het niet meer dan normaal. In twee interviews vertellen ze wat hen drijft. ,,Ik wil me sterk maken voor mensen die onterecht worden gelabeld.’’

Tjarda Struik

Ze is het gewend dat veel mensen daarom denken in onmogelijkheden. Het maakt misschien juist wel dat ze tot nu toe geen ambitie schuwde. Tjarda studeerde psychologie, is programmamanager bij het Bartiméusfonds, getrouwd en moeder van twee kleintjes, onderneemt als spreker en adviseur en zit inmiddels ruim 4 jaar voor de VVD in de gemeenteraad van Zeist. 
Die keuze voor de politiek betekende in eerste instantie vooral haar horizon verbreden (,,Kijken wat ik wel kan, heb ik tot een kunst verheven”) en iets betekenen voor Zeist. ,,Dat het gezelschap op de plek waar de beslissingen worden genomen een beetje divers is, vind ik belangrijk. En niet alleen omdat ik een beperking heb, maar ook omdat ik vrouw ben, jonge kinderen heb, in Den Dolder woon, dacht ik: als je dat vindt, ben je wel verplicht om je nek uit te steken.”

Bas van der Schild

,,Ik kom uit een lage sociale klasse, we hadden het niet breed thuis. Er was echt niet elke dag vlees op tafel.” Lachend: ,,En toen was dat geen keuze.” Voor de deur stond een kleine, tweedehands auto, de zomers bracht Bas door op op camping de Krakeling in Zeist. ,,Zo is mijn maatschappelijke betrokkenheid begonnen, denk ik.”
Samenwerken aan de uitdagingen van deze tijd. Daar gelooft Bas in. ,,Niet in een samenleving waarin we allemaal voor onze eigen kansen gaan. Als klein radertje in het geheel wil ik me daarvoor inzetten.” Met een belangrijke hoop: ,,Dat mensen straks in de eerste plaats zeggen: hij is een goed raadslid.”