Iedere zaterdag loop ik in de vroege ochtend door Zeist. Laatst nam ik een andere route: parkeergarage in, trappetje op, trappetje af, duister, daglicht, leegte, auto’s, kaal, mensen. Er waren lantaarns die naar de hemel wezen. Verdiepingen met hekken. Zeist heeft haar eigen kerkers.